I dag har eg programmert. Men i motsetjing til vanlegvis har eg ikkje programmert i Python, men i Fortran. Fortran er eit fælt programmeringspråk, som vart funne opp på den tida ein framleis nytta holkort, ei arv Fortran ikkje byrja å kvitte seg med før for få år sia. Til dømes må ein deklarere alle variablane før ein tek inn noko input. Kva tid virka det som ein god idé? spør eg berre.

I alle høve, eg greidde, trass motgang, å skrive to program. Det eine rekna ut det 10000000de Fibonacci-talet, som ser ut til å verte -22184, stikk i strid med det ein skulle vente. Men dei var kanskje ikkje så nøyne på det på femtitalet. Det andre progammet mitt simulerte eit skrått kast, og det såg ut til å fungere greitt. Ballen datt i alle høve nedover, som var det eg venta. I morgon skal eg prøve meg på noko meir avansert som innebær å definere nokre funksjonar eller noko i den dur. Det blir framifrå.

Òg: I morgon: Ein ekte artikkel på nynorsk.

-Tor Nordam